ა

ბ

გ

დ

ე

ვ

ზ

თ

ი

კ

ლ

მ

ნ

ო

პ

ჟ

რ

ს

ტ

უ

ფ

ქ

ღ

ყ

შ

ჩ

ც

ძ

წ

ჭ

ხ

ჯ

ჰ

arqiteqturuli leqsikoni

ჩალანგარი – ერთი იმ ორ დახრილ ძელთაგან, რომლებიც ჰქმნიან სახურავის ჩონჩხედს.

ჩანა – კიბის სვლის მზიდი, დახრილი კოჭი.

ჩანახატი – გარემოცვის, ნატურის მოკლე დროში შესრულებული, მიახლოებითი ნახტი, ესკიზი.

ჩარდახი (სპარს) – 1. ქორი, ქორედი; სახურავის მოცულობაში მოქცეული სათავსი. 2. ტრაპეზე დადგმული ოთხსვეტიანი საჩრდილობელი. 3. საწოლზე, ურემზე და მისთ. დადგმული საჩრდილობელი.

ჩარჩო – 1. ხისტად (რკინაბეტონის ჩარჩოში – მონოლითურად) დაკავშირებული დგარებისა და თარაზული ან დახრილი რიგელებისგან შემდგარი ერთი ან მრავალმალიანი მზიდი კონსტრუქცია. 2. ძელაკებისგან შედგენილი მართკუთხედი, მაგ. ფანჯრის ალათების ან კარის შესაკიდად.

ჩოდოლი – ოლარი, ლაჭყორი, ფაცხა; წნულის ქოხი დასავლეთ საქართველოში.

ჩონჩხედი – კარკასი; ნაგებობის კონსტრუქციული ჩონჩხი.

ჩულპა – უძველესი აკლდამა პერუსა და ბოლივიაში.

ჩუმი – ციმბირის ხალხების (ევენკების, კეტებისა დას სხვ.) გადასატანი სადგომი, რომელიც წარმოადგენდა ლატნებით შედგენილ და ირმის ქურქის ნაჭრებით დაფარულ კონუსური ფორმის ნაგებობას.

ჩუქურთმა – ორნამენტი; რიტმული განმეორებული ელემენტებისაგან შემდგარი სამკაული. იგი უმეტესად წარმოადგენს რეალური სამყაროს – მცენარეულობის, ცხოველების და სხვა გამოსახულებათა სტილიზებულ განზოგადებას ან გეომეტრიული ფიგურების შეუღლებას.

ჩქერალი – კასკადი; ხელოვნურად შეკიბული ჩანჩქერი ან ჩანჩქერების სისტემა.